Lieve muzikale lezers,
Ik heb al verschillende blogs geschreven over muziek, deze keer vestig ik echter de aandacht op volwassen songs die geschreven zijn door jonge mensen. Teksten die zo doorleefd zijn, dat je je afvraagt waar die kerel van in de twintig de wijsheid vandaan heeft gehaald? Want eerlijk zijn, levenswijsheid komt met de jaren. Je kan natuurlijk stellen dat rockstars door hun specifieke leven vroegrijp zijn, toch is het verbijsterend dat zo’n piepjonge artiesten zulke voldragen lyrics uit hun Hoge Hoed kunnen toveren.
Hebben ze misschien gebruik gemaakt van hoogbejaarde slimme spookschrijvers? We zullen het nooit weten. Over sommige songs heb ik al ooit geluld, maar zoals ik al vertelde, het draait hier om de relatie levenswijsheid/jeugd. Noteer dat ze destijds allemaal jonger waren dat ikzelf nu ben, jaja, want ik word op 17 juli aanstaande 30 jaar, Oh My God, zo oud! Ik heb vijf songs gekozen die op mij het meeste indruk maken.
1 – “Mother’s Little Helper” – Rolling Stones (1966 – Aftermath) – “What a Drag it is getting Old”
Mick Jagger was amper 23 toen hij dit liedje over ouder worden componeerde. “The little yellow Pill” dat de huisvrouw slikt om de dag door te komen gaat wel degelijk over een tranquillizer, Meprobamate, die toen populair was bij mensen met een burn-out, term die toen nog niet bestond. 🙂 Instrumentaal is het ook één van de meest ongebruikelijke Stones-nummers, je kan er geen bepaald genre op plakken.
2 – “Days” – The Kinks (1968 – single) – “I won’t forget a single Day, believe me”
Ray Davies schreef op zijn 24e deze ontroerende ballade over dankbaarheid voor een ex-lief dat verdwenen is. Destijds maakte de song geen brokken, maar in de loop der jaren is hij terecht uitgegroeid tot een klassieker. Het bewijs dat The Kinks altijd tot de Top zullen behoren. Verschillende covers volgden, waarvan die uit 1991 van Elvis Costello de meest verdienstelijke is, maar, hoe dan ook, totaal overbodig.
3 – “In My Life” – The Beatles (1965 – Rubber Soul) – “In my life, I love you more”
John Lennon was 25 toen hij deze sublieme nostalgische song componeerde. De clou is dat hij, ondanks al zijn prachtige herinneringen aan plaatsen en mensen, toch het meeste houdt van zijn Grote Liefde – van dat moment – en zo hoort het. Voor mij is dit zondermeer het beste nummer van The Beatles, al werd het nooit op single uitgebracht. De covers zijn het vermelden niet waard, The Beatles zijn onaantastbaar.
4 – “Behind Blue Eyes” – The Who (1971 – Who’s Next) – “My Love is Vengeance that’s never free”
Pete Towshend, toen 26, is de componist van deze onderschatte song over een gefrustreerde blauwogige jongeling, ik vermoed min of meer autobiografisch. In 2003 bracht Limp Bizkit een cover uit, die succesvol was, volgens mij omdat de kopers hoogstwaarschijnlijk het begeesterende Who-origineel niet kenden, dat eindeloos beter is en Limp Bizkit omverblaast! The Who in supervorm, wat wil je nog meer?
5 – “If there is Something” – Roxy Music (1972 – Roxy Music)
“Lift up your feet and put them on the ground you used to walk upon (when you were young)”
Bryan Ferry was 27 toen hij deze geniale song aan de wereld schonk. Een passioneel verhaal over Liefde: het zoeken tijdens de jeugdjaren, het beleven tijdens de volwassenheid en het terugkijken in mijmering als rijpe man. De song kende een super-revival door de prachtige film met “007” Daniel Craig “Flasbacks of a Fool” uit 2008. Instrumentaal ook super-geïnspireerd en gedreven, echt een Goddelijke debuut-LP!
Voilà lieve schatten, hiermee heb ik jullie middelmatige muziekkennis alweer verhoogd tot een indrukwekkend peil!
Dikke muzikale kusjes,
xxxxx
Hot Marijke