Lieve geschokte lezers,
Het is niet mijn bedoeling om hier uit te wijden over de verschrikkelijke gebeurtenissen die de laatste week in Europa plaatsvinden. Je wordt er voldoende door overspoeld via de media. Ik ga iets anders belichten, nl. het Franse Volkslied, een zéér belangrijk iets in deze omstandigheden.
Ik doe ook geen BartDeWeverke, “Fluctuat nec mergituris” is de wapenschildspreuk van Parijs en betekent vrij vertaald: “Het schommelt of slingert – op de golven – maar gaat niet ten onder”. Een variant op: “Wat er ook gebeurt, we geven nooit op” of “Ze krijgen ons niet klein” en meer van die heldhaftige spreuken die vooral in tijden van onlusten, aanslagen en oorlog opeens naar de voorgrond treden.
Een externe vijand schept verbondenheid: in no time gaat er een nationalistische vloedgolf van eenheid door het getroffen land. Deze solidariteit is zeer menselijk en uit zich in verdriet, angst, elkaar moed inspreken en de Nationale Hymne uit volle borst meezingen. Uiteindelijk dient de vastberadenheid en slagvaardigheid het te winnen van de gegronde vrees voor deze onzichtbare vijand.
Onderschat het belang niet van een Volkslied. La Marseillaise is daarenboven een prachtige strijdlustige lofzang over de oorlog tegen en de bevrijding van het vreemde juk, dat helaas – in het licht van de actuele gebeurtenissen – terug gruwelijk actueel is geworden. Vandaar dat ik hier een kleine bloemlezing geef van verschillende uitvoeringen van deze Marseillaise, voor mij zondermeer het allermooiste Volkslied.
Het is geen toeval dat de meest emotionele vertolkingen deze zijn, die gezongen, gebruld en gehuild worden, in échte oorlogstoestanden. Een helende ontlading van humane onzekerheid die wordt omgezet in de wil en de moed om de noodsituatie het hoofd te bieden. In die context voel je dat het meer is dan een liedje op zich: het samen zingen schept een onverwoestbare band die een volk boven zichzelf doet uitstijgen.
Hier komt mijn Top-10 van de Marseillaise. Het is een persoonlijke volgorde, dus sorry, jouw voorkeur kan ergens onderaan staan. Voor mij is en blijft er echter één vertolking die Eiffeltorenhoog boven alle andere uitsteekt: de kippenvel & natte oogjesversie van de terecht beroemde oorlogsfilm Casablanca met de legendarische Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. Dit kerft door merg en been, je beseft dat dit écht is, precies omdat het toen oorlog was, en alle artiesten er zeer nauw bij betrokken waren. Dit is Casablanca 1942 in Rick’s Café Américain, zing en huil mee met La Marseillaise et Vive La France!
Wembley Stadion La Marseillaise.
Het Franse Parlement zingt de Marseillaise.
De Notre Dame de Paris met een orgelversie van La Marseillaise.
Jon Batiste & Stat Human brengen La Marseillaise.
Edith Piaf zingt La Marseillaise
Mireille Mathieu zingt La Marseillaise.
Napoleon Bonaparte: La Marseillaise
Roberto Alagna zingt La Marseillaise.
La Marseillaise in l’Opéra Bastille.
Ziezo mijn schatten, hou er de moed in, we will win this war!!!
xxxxx
Hot Marijke
